Oslo II was een interimregeling over de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever. Dit akkoord gaf de Palestijnen zelfbestuur in Bethlehem, Hebron, Jenin, Nablus, Qalqilya, Ramallah, Tulkarm, en ongeveer 450 dorpen.
Oslo II was een interimregeling over de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever. Dit akkoord gaf de Palestijnen zelfbestuur in Bethlehem, Hebron, Jenin, Nablus, Qalqilya, Ramallah, Tulkarm, en ongeveer 450 dorpen.
De inhoud van de akkoorden waren de terugtrekking van het Israëlische defensieleger uit de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever en het recht op zelfbestuur van de Palestijnen door de vorming van de Palestijnse Autoriteit. Het zelfbestuur zou een interim-periode van vijf jaar in beslag nemen en gedurende die periode moest over een nieuw verdrag, bekend als Oslo II, worden onderhandeld.
De Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever werden in drie gedeeltes verdeeld:
Zone A – Onder bestuur van de Palestijnse Autoriteit.
Zone B – Palestijnse Autoriteit maar onder Israëlisch militair bewind
Zone C – Onder bestuur van de regering van Israël
Tevens werden de Brieven van wederzijdse erkenning getekend waarin beide partijen elkaar erkenden als de wettelijke vertegenwoordigingen en de PLO het recht van de staat Israël om te bestaan erkende en het gebruik van terrorisme, geweld en het vernietigen van Israël afzwoer.
Hier een foto van Yitzchak Rabin en Yasser Arafat tezamen met Bill Clinton tijdens hun bijeenkomst in het Witte Huis waar de Oslo-akkoorden werden besproken:
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f2/Bill_Clinton%2C_Yitzhak_Rabin%2C_Yasser_Arafat_at_the_White_House_1993-09-13.jpg
Nog geen account? Registreer je gratis!
Voer hier je emailadres in zodat je je wachtwoord kunt herstellen middels een link die wij zullen sturen
Here you'll find all collections you've created before.