Nostalgisch gebeuren. De boel op stelten zetten met je iets jongere neef, die net zoveel van voetbal hield als jij doet. Het huis van je ouders, ooms, tantes en oma en opa gebruiken om lekker te zweten en elkaar af te maken als een gek. Welke kind heeft dat niet gedaan?
Uiteraard was het mijn moeder die altijd zei dat ik moest ophouden, omdat thuis voetballen niet kon. Zo raar is dat niet, aangezien er een boel gebeurde. De vazen die aan flarden gingen, lamellen die constant aan het bewegen waren, schilderijen die scheef begonnen te hangen, lampen die uit de lucht geschoten werden… wat ging er niet mis? Maar toch, mijn beste lezer, maar toch bleef je het doen. Het was meer dan leuk, het was gewoon geweldig. Het enige wat je nodig had was goed gepositioneerd meubilair -zodat je twee doelen kon maken- en twee sokken, om ervoor te zorgen dat je een relatief grote bal had waarmee je goed kon peunen. Daarna was het gaan met die banaan. Elkaar panna’s proberen te geven, vrije trappen nemen uit onmogelijke hoeken, proberen de bal via de paal te plaatsen en zoveel mogelijk scoren. Ahhhh… goeie ouwe tijden.