Amerikaanse rasmongool, seriemoordenaar, kannibaal én necrofiel. hoe erger kan het nog worden? Deze idioot beging 17 moorden, waarvan misschien wel de meest tragische slachtoffer, Konerak Sinthasomphone was, temeer omdat de politie niet adequaat op dit incident reageerde. Toevalligerwijs was dit ook de jongere broer van Somsack Sinthasomphone, die in 1988 door Dahmer was misbruikt waarvoor deze bovendien was veroordeeld en geregistreerd. Bovendien zou de nalatigheid van de politie volgens sommigen ingegeven zijn door racisme en homofobie.
In de vroege morgen van 27 mei 1991 troffen twee jonge zwarte vrouwen de 14-jarige Konerak Sinthasomphone aan. Hij was naakt, gedrogeerd, bebloed en bloedde uit zijn anus. Dahmer verscheen al snel ten tonele, en probeerde de jongen terug naar zijn huis te halen. De vrouwen weigerden dit en belden de politie en een ambulance. De politie geloofde Dahmers kant van het verhaal, namelijk dat de jongen zijn 18-jarige vriend was met wie hij had gedronken waarna ze ruzie hadden gekregen. Dahmer kwam kalm en rationeel over terwijl de vrouwen kijverig overkwamen, de jongen leek inderdaad dronken, en de agenten verloren vrij snel hun belangstelling.
De politie bracht de jongen naar Dahmers huis waar ze hem achterlieten, ondanks de stank die in het huis hing. Deze stank bleek afkomstig van het ontbindende lichaam van Dahmers vorige slachtoffer, Tony Hughes. Bovendien verifieerde de politie noch de leeftijd van Sinthasomphone, noch Dahmers registratie als zedendelinquent. Sinthasomphone was te gedrogeerd en verdoofd om te kunnen uitleggen dat Dahmer hem wilde doden en dat hij rende voor zijn leven. De politie liet hem bij Dahmer achter en vertrok. Dahmer wurgde Sinthasomphone, sodomiseerde en ontleedde zijn lichaam, en bewaarde zijn schedel. De politie ondernam geen verdere actie. Toen de moeder van een van de zwarte vrouwen, Glenda Cleveland, opbelde om te vragen wat er met ‘die Aziatische jongen’ was gebeurd, kreeg ze te horen dat hij een volwassene was. Toen ze aandrong, antwoordde de dienstdoende agent dat hij terug naar huis was gegaan met zijn vriend en dat hij verder ook niet kon helpen wat iemands seksuele voorkeur was. Toen Cleveland nadien een verband legde tussen het incident en de vermissing van Sinthasomphone en de politie nogmaals opbelde, pakte niemand dit op en werd niemand naar haar toegestuurd. Ook de FBI reageerde niet op Clevelands telefoontje.
Twee van de drie dienstdoende agenten, John Balcerzak en Joseph Gabrish, zijn nadien oneervol ontslagen wegens hun nalatigheid en homofobe opmerkingen in de politieauto. Zo maakten ze opmerkingen over de ‘hereniging van de minnaars’, en vonden dat ze nu ‘ontluisd’ moesten worden omdat ze de jongen hadden aangeraakt. De agenten hebben hun ontslag succesvol aangevochten en hun carrière bij de politie voortgezet.
