Ja, dit ben ik een keer geweest. Er was eens een meisje die me aantrok, puur omdat ze mooi en lekker was en ze zat in m’n klas, dus ik dacht: waarom pak ik haar niet gewoon? Je weet wel, die standaard mannending dat we hebben. Ik werd verliefd op d’r, maar het was oppervlakkig. Ze was mooi, maar ik kende haar hele verleden, karakter en gedrag niet. Eigenlijk wilde ik dat ook niet weten, want wat ik wilde was flirten, zoenen, gek maken en dan uiteindelijk neuken natuurlijk. Dat leek me ook te lukken, want de eerste twee dingen lukte me heel makkelijk. Ze was niet weigerachtig, want vrouwen zijn gewoon een stelletje mislukte mongolen die altijd om liefde vragen van hun eigen man of vriend terwijl ze zelf de grootste viezeriken zijn. Ik zoende er op los, deed een paar leuke praatjes waarvoor ze viel, maar kwam tegelijkertijd erachter dat ze al een vriend had.
Dat vond ik kut want nu moest ik ook nog rekening houden met de jongen waarvan ze eigenlijk veel van hield. Ik werd bang want die jongen was een nogal onvoorspelbare gast die me met één tik weg had kunnen vegen. Hij zag me, maar deed me niks en dat komt waarschijnlijk doordat hij me een beetje zielig vond. Ik zag er, in tegenstelling tot hem, niet uit en had half niet de kwaliteiten als hij had*. Toevallig kenden een paar vrienden van me hem ook en achteraf gezien heb ik dan ook spijt gekregen dat ik zoiets heb gedaan. Ten eerste wilde ik carpe diem spelen zoals vele jongens op die leeftijd, terwijl de vriend van het meisje die ik wilde pakken gewoonweg een hele goede jongen was met veel liefde voor haar. Ik vind het kut dat ik haar heb proberen te verleiden en gezoend, want mijn bedoeling was geen relatie en ook al had ik dat wel gehad: ze hadden al wat en ik moest met m’n poten van haar af blijven. Dit is iets waarvan ik veel spijt heb, tot op de dag van vandaag, maar vandaag hoor ik van mijn enige vriend die ik heb overgehouden, de enige vriend die me vertelde het niet te doen, dat de jongen en meisje in kwestie getrouwd zijn!
Raar, maar waar: ik werd blij. Blij omdat het me niet gelukt is hun relatie te verbreken, want dat zou dom zijn geweest merk ik nu. Wie dat wel wilde zou een grote hoerenkindje zijn in mijn ogen. Zoiets moet je niet doen, want dan ben je gewoonweg zielig en verdien je het om te falen in het leven. Achteraf gezien is het dus helemaal goed gekomen met hun en zijn ze blij, wat mij blijer heeft gemaakt. Ik wens ze veel liefde en respect toe en het meisje veel hersens aangezien ze nogal dom overkwam. Die boy had het niet verdiend zo behandeld te worden, maar leuk dat ze 3 jaar na dato alsnog getrouwd zijn!
Ja mensen, ik was een grote kutjong destijds, maar ik ben blij dat hun relatie niet is gebroken door mij. Dat zou voor hun een domme beslissing zijn geweest en voor mij iets waar ik niet mee had kunnen leven. Nummer drie zijn in een relatie is sowieso kut, dat moet je niet vergeten.
Edit na privé-berichten: jaahaaaa ik was een flikker zeg ik toch, geef ik eerlijk toe, maar het is uiteindelijk goed gekomen met ze dus niet meer lastigvallen alsjebliefttt.