Pars pro toto is een stijlfiguur waarbij de auteur een gedeelte van een object noemt wanneer hij het hele object bedoelt. Hij gebruikt dus een deel (pars) terwijl hij het geheel (toto, ablatief van totum = geheel) bedoelt: deel voor geheel (pars pro toto).
Deze stijlfiguur is een onderdeel van de groep van de metonymia.
Voorbeeld: De bemanning bestaat uit tweeduizend koppen
De kop voor staat hier voor mens.
Vernaculair is afgeleid van het Latijn vernaculum dat kan worden vertaald met inlands, inheems. Oorspronkelijk werd hiermee alles aangegeven wat zelf geteeld, gekweekt of geproduceerd was
Latijns woord dat staat voor “spreuk” of “motto”. Letterlijk vertaald staat het voor: “zoals ik zeg”.
Een begrip uit het Romeinse recht (Latijn: crimen laesae maiestatis). “Fuck de koning, fuck de koningin” zeggen, is een vorm van majesteitsschennis.
(zov: Abulkasim Al-Jaberi)
De benaming die meestal aan het hoofdwerk, het grootste of belangrijkste werk van een componist of auteur wordt gegeven.
Contradictio in terminis is een zin uit het Latijn met als betekenis: “een tegenstrijdigheid in de woorden” of “een innerlijke tegenspraak”.
Als voorbeeld kunnen we ‘vierkante cirkel’ geven, waarvan je bij voorbaat weet dat dit tegenstrijdig en dus onmogelijk is.
Latijn voor “Post Meridiem”. Deze tijdnotatie gaat van 12 uur ’s middags tot aan de nacht.
Dus stel, er staat ergens: “I want to meet you at 9:00 PM, dan bedoelt ie 9 uur in de avond. 3:00 PM is dus 3 uur ’s middags.
Latijn voor Ante Meridiem. Deze tijdnotatie gaat van middernacht tot aan 12 uur middag.
Dus stel, er staat ergens: “I want to meet you at 9:00 AM), dan bedoelt ie 9 uur in de ochtend. 3:00 AM is dus 3 uur ’s nachts.
Quis custodiet ipsos custodes heeft als betekenis: “Wie houdt toezicht op de toezichthouders?” in het Latijn. Het merendeel van de landen in de wereld hebben te maken met dit probleem: wie heeft er nu eigenlijk de macht? Wie controleert de rechters op onrecht? Wie checkt de politie? Een zeer belangrijke zin met veel lading, dus. Dees werd voor het eerst gebruikt door Juvenalis; een groot Romeins dichter.
Latijn voor noodzakelijkerwijs.
Latijn voor ‘schone lei, onbeschreven blad’, voor de eerste keer gebruikt door grote vriend Aristoteles
Pecunia non olet is het Latijns voor “geld stinkt niet”, wat neerkomt op: “het maakt geen moer uit hoe geld wordt verdiend; geld is geld”.
Nog geen account? Registreer je gratis!
Voer hier je emailadres in zodat je je wachtwoord kunt herstellen middels een link die wij zullen sturen
Here you'll find all collections you've created before.
