Volkabs / Woorden met tag ‘schandalen’

Obamagate is de benaming voor een van de vele ‘gates’ c.q. schandalen uit Amerika. Obamagate werd getweet door Donald Trump en kort samengevat komt het neer op dat de Obama administratie de Democraten, FBI en CNN omgekocht zouden hebben om leugens over Trump te verspreiden (zoals de inmenging van Rusland tijdens verkiezingen) om zo Trump af te kunnen zetten.

Of het waar is of niet: dat zal moeten blijken.

(zov: Barack Obama)

World Online was een Nederlands internetbedrijf dat in 1995 werd opgericht door Nina Brink en met heel veel bombarie op 17 maart 2000 naar de beurs ging. De beursgang van World Online geldt nog altijd als een van de meest bizarre beursnoteringen ooit.

World Online – waarvan haar doel was om het grootste internetbedrijf ter wereld te worden – was beroemd onder de investeerders: met behulp van niemand minder dan Victor Halberstadt kwam Nina Brink in aanraking met veel van haar zakelijke relaties. Uiteindelijk namen Goldman Sachs en ABN Amro haar in de arm en gingen ze 17 maart naar de beurs. De hype was enorm, maar uiteindelijk was de prijs van een aandeel lager dan waarmee het begon. Een maand later was het zelfs gehalveerd. Het verval was al begonnen.

Wat men in die tijd niet wist, was dat Nina Brink al haar aandelen al had verkocht. Dit zorgde dan ook voor veel ophef, want ze was hier niet duidelijk genoeg in geweest zeggen investeerders. Het resultaat was een groot debacle, veel rechtszaken en het Italiaanse Tiscali die datzelfde jaar nog World Online overnam.

Fascinerend.

Jawel, dat heb je goed. Als je naar de website van Intratuin gaat en je wilt een relatief ‘zwaar’ product aanschaffen, dan is dat het bedrag dat je te zien krijgt als verzendkosten. 

Oh wacht, het is natuurlijk 39.95. Laten we niet doen alsof die 5 Eurocent niet bestaat. Foei.

(zov: Intratuin)
(zov: tuin er niet in)
(zov: slechte reclame bestaat niet)

The Panama Papers hebben bewezen wat we eigenlijk al wisten, maar nooit geheel konden bewijzen, namelijk: het feit dat machthebbers geld witwassen en doorsluizen naar belastingparadijzen.

Ook Nederlanders lijken hier aan mee te doen, als we The Panama Papers mogen geloven. De Nederlanders die bij naam worden genoemd zijn o.a.:

(zov: Clarence Seedorf)
(zov: Rattan Chadha)
(zov: Joop van Oosterom)
(zov: Jos van der Vorm)
(zov: Bernard Stuivinga)

(zov: offshoring)

Sjoemelsoftware, gekozen tot woord van het jaar 2015, werd voor het eerst gebruikt nadat bleek dat Volkswagen te hebben geknoeid met de registratie van de emissie van de verbrandingsmotoren in zijn dieselauto’s. Daardoor leken de auto’s veel minder slecht voor het milieu dan ze in werkelijkheid waren.

Vliegtuig die het leven van 150 mensen heeft opgeeist door een, naar het schijnt, opzettelijke actie van de co-piloot Andreas Lubitz.

Duitse man van 28 die de geschiedenisboeken is ingegaan als de co-piloot van Germanwings 4U 9525 die een vliegtuigtoestel expres heeft laten neerstorten en hiermee 150 mensen heeft vermoord, althans, zo zegt de media.

Hij is tevens de reden geweest voor de nieuwe cockpitregels waarin staat dat er te allen tijde minstens 2 mensen in de cockpit moeten zijn.

Het kan, blijkbaar. Gisteren kon Tarik Zahzah naar binnendringen bij de NOS te Mediapark nadat hij een dreigbrief had afgegeven bij de portier. Zahzah werd naar binnengehaald en daar uiteindelijk opgepakt door de politie.

Uiteraard was dit het meest besproken nieuws van NL. Keer op keer kwamen de beelden van hem in de NOS studio terug. Sensatie tv was gemaakt. En nu? Nu is Zahzah de pineut.

Was een Amerikaans politiek schandaal in de jaren 70 van de twintigste eeuw, waarbij bleek dat ongeoorloofde methodes waren gebruikt tijdens de campagne voor de presidentsverkiezingen van 1972. Het schandaal leidde in 1974 uiteindelijk tot het aftreden van president Richard Nixon.

In de nacht van 17 juni 1972 werden vijf mannen gearresteerd tijdens een inbraak in het hoofdkantoor van de Democratische Partij, in het Watergatecomplex te Washington. Doel van de inbraak was waarschijnlijk het plaatsen van afluisterapparatuur, al werd ook gespeculeerd dat de inbraak was bedoeld om belastende papieren in handen te krijgen over betalingen van Howard Hughes aan Nixon, en om de Democraten met Hughes in verband te brengen

Rijke stinkerds. Gisteren bleek dat Barcelona 40 miljoen Euro heeft betaald aan de ouders van Neymar, voor zijn contract. Het is niet te geloven.

Santos kreeg 17 miljoen Euro. Waar is de logica?

Hoewel het een beetje erom vragen is om als welgestelde (vrouwelijke) toerist naar de meest achterlijk uithoeken* van de wereld te reizen, is het natuurlijk de wereld op z’n kop: Een Noorse toeriste krijgt celstraf in Dubai omdat ze verkracht is

(zov: fascistisch-islamistisch)

Enron was in de jaren tachtig van de twintigste eeuw een Amerikaans energiebedrijf, dat vooral gas leverde. Begin jaren negentig ging het bedrijf zich toeleggen op handel: de kernactiviteiten verschoven van gaslevering naar kopen en verkopen van leveringscontracten op de termijnmarkt. In korte tijd investeerde Enron ook miljarden in water, telecommunicatie, metaal, chemie, internet, verzekeringen en andere producten en diensten. Het bedrijf werd hét grote voorbeeld voor iedereen die meende dat in de nieuwe economie snel veel geld te verdienen viel.

In de jaren ’90 van de vorige eeuw begon de Amerikaanse overheid de energiemarkt van het land te dereguleren. Dit gaf de kans aan bedrijven; zoals Enron, om te groeien. Enron was hiervoor al een belangrijke schakel op de markt, maar wist zijn marktaandeel nog groter te maken. Dit mondde uit op hogere winsten op de beurs. Het aandeel Enron wist binnen enkele jaren uit te groeien tot een stabiele factor, van hoge waarde op Wall Street. Maar wat men niet wist, dat dit aandeel omhoog werd gehouden met leugens. Enron rapporteerde elk jaar hoge winsten, wat ertoe leidde dat de aandelen omhoog gingen en de hoogste bestuurders steeds hogere bonussen kregen. Deze bedragen liepen zelfs in de tientallen miljoenen dollars.

Maar deze hoge winsten werden op een creatieve manier behaald. De boekhouding van Enron klopte van geen kant. Enron had namelijk een aantal Special Purpose Entities of SPE’s. Deze entities waren dochterondernemingen van Enron. Enron verkocht verliesgevende onderdelen van zichzelf aan deze SPE’s, zodat het verlies dat deze onderdelen leden niet op de balans kwamen te staan en het leek of er winst werd gemaakt. Enron had bijvoorbeeld een energiecentrale in India gekocht, voor ongeveer zes biljoen dollar (!), maar sinds de aanschaf lag de productie daar stil. Net voordat de 6 biljoen dollar moest worden afgeschreven worden en op de jaarbalans van Enron zou verschijnen, werd deze “verkocht” aan een SPE. Hierdoor boekte Enron een winst en kregend de bestuurders een bonus. Maar natuurlijk had Enron alleen maar zijn eigen zooitje verborgen, door de fabriek aan zichzelf te verkopen.

Een andere manier die Enron gebruikte om meer winst te maken was eveneens creatief (en onethisch). Enron beheerste in de staat Californië de gehele particuliere energiemarkt. Californië is niet alleen de rijkste staat van de Verenigde Staten, maar men verbruikt daar ook per persoon het meeste energie. Enron had een handige manier gevonden om dit uit te buiten. Energie was al duur in het zonnige Californië, maar om nog meer geld te verdienen had Enron een plan: door af en toe de electriciteit in sommige gedeeltes van de staat af te sluiten, waardoor men zonder stroom kwam te zitten, kon de maatschappij zijn klanten bellen en een update aansmeren, zodat het niet meer zou voorkomen. De senator van Californië, Arnold Schwarzenegger, zou de problemen op de energiemarkt wel oplossen. In plaats hiervan zette hij alle onderzoeken stop naar Enron. Schwarzenegger was in zijn periode als senator altijd een voorstander van Enron. Wat niet verrassend is sinds Ken Lay, de grote baas van Enron, vaak veel geld sponsorde voor Schwarzeneggers campagne.

Lay was onder anderen ook goed bevriend met de toenmalige president: George W. Bush Jr. Dit zijn enkele verklaringen waarom Enron zolang zijn gang heeft kunnen gaan zonder aangepakt te worden. Uiteindelijk kwam na een onderzoek in 2001 een eind aan de fraude. De Security and Exchange Commision was er achtergekomen hoe Enron investeerders voor de gek hielden. Het rommelde toen al een tijdje achter de schermen. In een aantal maanden tijd verminderde de waarde van één aandeel van 90 dollar naar minder dan 50 cent. in deze tussentijd deden de bestuurders van Enron er alles aan om hun aandelen te verkopen, omdat ze wisten dat ze niks meer waard zouden zijn.

Jeffrey Skilling, één van de bestuurders naast Lay verkocht minder dan de helft van zijn aandelen drie maanden voor het faillesement voor maar liefst 33 miljoen dollar. Ken Lay overleed voordat hij werd veroordeeld, maar Skilling gezien als het tweede meesterbrein achter de operatie werd veroordeeld tot 24 jaar cel en 45 miljoen dollar boete. Andere bestuurders kregen lagere celstraffen en boeten toebedeeld. De zaak is uitzonderlijk voor de Amerikaanse geschiedenis, omdat voor het eerst werden bestuurders persoonlijk aansprakelijk gesteld voor het bedrijf dat ze leden, en dit opende de deuren voor andere vervolgingen van fraude.