Ik ben opgestapt in South Station nadat ik voor 20 dollar een retourticket heb gekocht. Eindstation was dus Franklin omdat dat het meest dichtbij de outlet stores komt. Franklin’s station is een beetje karig, omdat het maar 1 rail heeft. Dus als je hier terugkeert heb je zoiets van: “wtf, waar moet ik instappen?”. Achteraf zal blijken dat die ene rail meer dan zat is en dat de trein je gewoon terugbrengt naar Boston.
Hoe het ook zij, ik kwam aan in Franklin en ik werd direct onthaald met toeters en trompetten vanwege de 4th of July festiviteiten*. Leuk en aardig, maar de main road was afgesloten waardoor ik gedwongen werd om aan een paar beveiligers te vragen of ze me een taxi konden regelen. Immers, zonder internet kan je ook niet heel veel. Dat is hen echter niet gelukt, omdat de taxicentrale gesloten was (het was een zondag, dus zo raar was dat niet). Daarvoor had ik het al een paar anderen gevraagd en zij stelden dat het me 40 dollar zou kosten, wat me te gortig was.
Uiteindelijk besloot ik om maar te gaan lopen en belandde ik bij een benzinestation. MD Convenience Store, dacht ik… ik dacht laat ik naar binnen gaan even vragen of ze een taxi voor me kunnen regelen. De kerel die achter de kassa stond begroette me en vroeg: “where are you from originally?”, waarna ik antwoord gaf en de man me hartelijk onthaalde. Hij mocht Turken en Turkije heel erg… hij keek naar de series Muhteşem Yüzyıl en Paramparça en vond het tof dat Erdogan zoveel vluchtelingen onderdak bood. Uiteraard ben ik tegen Erdogan, maar hey, als hij blij is vind ik het best. Het heeft geen nut om in discussie te gaan met iemand uit Irak die de interne situatie in Turkije niet begrijpt.
Hoe dan ook, de kerel was erg aardig. Hij heette Mustafa en heeft me enorm geholpen. Eerst heeft ie via Lyft een wagen geregeld waardoor ik naar mijn bestemming kon. Hij zei dat hij het nog nooit heeft gebruikt en dat hij daardoor een gratis rit tot 20 dollar kon regelen. Zo gezegd zo gedaan; volledig gratis kunnen reizen. Ik wilde hem nog geld geven, maar hij wilde daar niets van weten en wees dat af. Ik nam afscheid en garandeerde hem dat ik weer terug zou komen.
Zo gezegd zo gedaan: WIFI gevonden en de terugweg via Uber met mijnheer Arthur mogen doen. Ook dit was gratis, want het was de eerste keer dat ik met Uber reed en de eerste rit was gratis… win-win situatie. Arthur bracht me bij het benzinestation en ik werd herenigd met Mustafa. Na wat chitchat en het kopen van een Starbucks koffie, waarvan hij het geld niet wilde, maar ik dwong om aan te nemen, nam ik afscheid. Hij bood zelfs aan om me af te zetten in Cambridge, maar dat was veel te ver. Ik ging naar het station, pakte de trein naar South Station en was weer terug.
Heerlijke dag in Franklin; lekker avontuurlijk. Heb wel enorm veel geluk gehad, want Mustafa was absoluut niet onder de indruk van de Amerikanen (“domme racisten”) en zei dat hij me alleen heeft geholpen omdat ik geen Amerikaan was. Met andere woorden… huur een auto voordat je naar Wrentham Premium Outlet gaat.
Franklin
Een klein, maar mooi stadje nabij Boston (lees: een uur vandaan) waar je moet uitstappen als je naar de Wrentham Premium Outlet wil (of Dean College wil zien)
Ik ben opgestapt in South Station nadat ik voor 20 dollar een retourticket heb gekocht. Eindstation was dus Franklin omdat dat het meest dichtbij de outlet stores komt. Franklin’s station is een beetje karig, omdat het maar 1 rail heeft. Dus als je hier terugkeert heb je zoiets van: “wtf, waar moet ik instappen?”. Achteraf zal blijken dat die ene rail meer dan zat is en dat de trein je gewoon terugbrengt naar Boston.
Hoe het ook zij, ik kwam aan in Franklin en ik werd direct onthaald met toeters en trompetten vanwege de 4th of July festiviteiten*. Leuk en aardig, maar de main road was afgesloten waardoor ik gedwongen werd om aan een paar beveiligers te vragen of ze me een taxi konden regelen. Immers, zonder internet kan je ook niet heel veel. Dat is hen echter niet gelukt, omdat de taxicentrale gesloten was (het was een zondag, dus zo raar was dat niet). Daarvoor had ik het al een paar anderen gevraagd en zij stelden dat het me 40 dollar zou kosten, wat me te gortig was.
Uiteindelijk besloot ik om maar te gaan lopen en belandde ik bij een benzinestation. MD Convenience Store, dacht ik… ik dacht laat ik naar binnen gaan even vragen of ze een taxi voor me kunnen regelen. De kerel die achter de kassa stond begroette me en vroeg: “where are you from originally?”, waarna ik antwoord gaf en de man me hartelijk onthaalde. Hij mocht Turken en Turkije heel erg… hij keek naar de series Muhteşem Yüzyıl en Paramparça en vond het tof dat Erdogan zoveel vluchtelingen onderdak bood. Uiteraard ben ik tegen Erdogan, maar hey, als hij blij is vind ik het best. Het heeft geen nut om in discussie te gaan met iemand uit Irak die de interne situatie in Turkije niet begrijpt.
Hoe dan ook, de kerel was erg aardig. Hij heette Mustafa en heeft me enorm geholpen. Eerst heeft ie via Lyft een wagen geregeld waardoor ik naar mijn bestemming kon. Hij zei dat hij het nog nooit heeft gebruikt en dat hij daardoor een gratis rit tot 20 dollar kon regelen. Zo gezegd zo gedaan; volledig gratis kunnen reizen. Ik wilde hem nog geld geven, maar hij wilde daar niets van weten en wees dat af. Ik nam afscheid en garandeerde hem dat ik weer terug zou komen.
Zo gezegd zo gedaan: WIFI gevonden en de terugweg via Uber met mijnheer Arthur mogen doen. Ook dit was gratis, want het was de eerste keer dat ik met Uber reed en de eerste rit was gratis… win-win situatie. Arthur bracht me bij het benzinestation en ik werd herenigd met Mustafa. Na wat chitchat en het kopen van een Starbucks koffie, waarvan hij het geld niet wilde, maar ik dwong om aan te nemen, nam ik afscheid. Hij bood zelfs aan om me af te zetten in Cambridge, maar dat was veel te ver. Ik ging naar het station, pakte de trein naar South Station en was weer terug.
Heerlijke dag in Franklin; lekker avontuurlijk. Heb wel enorm veel geluk gehad, want Mustafa was absoluut niet onder de indruk van de Amerikanen (“domme racisten”) en zei dat hij me alleen heeft geholpen omdat ik geen Amerikaan was. Met andere woorden… huur een auto voordat je naar Wrentham Premium Outlet gaat.