Kopenhagen. De stad waar je je ogen uitkijkt. Het zijn niet alleen de mooie vrouwen die er rondslenteren, maar ook de hoge gebouwen en de prachtige bouwwerken die er te vinden zijn.
De stad is in mijn optiek een kruising tussen New York (de lange straten die niet op lijken te houden) en Berlijn. De brede wegen en pleinen waren verrassend, want dat verwacht je niet in een Europese stad en dan vooral niet in Denemarken. Dit zorgde er dan ook voor dat het heel plezierig was om er rond te lopen, want je waant je direct in een totaal ander gebied dat niet echt op Nederland lijkt, alhoewel de grachten en de fietsers je proberen te overtuigen dat het land niet ver van Nederland afstaat. Kopenhagen staat vol met kleine cafeetjes, heel veel eettenten (met name hamburger bars) en winkels. Zelfs in de sloppenwijken wemelt het van de winkels, ondanks het feit dat het er eigenlijk overal wel heel rustig is.
De toeristische plekken zijn eigenlijk de minst aantrekkelijke plekken van Kopenhagen. De rest is simpelweg veel mooier. De Kleine Zeemeermin is bijvoorbeeld een simpel standbeeld die je van verte niet ziet. Nyhavn vond ik ook vrij saai, maar goed, dat is een kwestie van smaak. Daartegenover staat wel dat de paleizen en met name de Frederikskerk een lust voor het oog zijn. Ook Christiania moet men een keer bezoeken, al is het alleen maar voor de experience.
De hippe wijk Nørrebro was mooi om te zien. De skaters die met een kunststoffen prullenbak een hindernis hebben gecreëerd en trucjes proberen te doen, terwijl op het dak van gebouwen jongeren backflips aan het oefenen zijn en moeders hun kinderen buiten laten spelen. Alles lijkt te kunnen in Kopenhagen. Het is er vredig, rustig en vooral heel relaxt. Niemand die je raar aankijkt; alles is daar heel gewoon.
Middenin de stad, direct tegenover het Centraal Station van Kopenhagen, bevindt zich Tivoli. Deze was helaas gesloten toen wij hier waren (in maart). Pas op 6 april zou het open gaan, dus dat was wel jammer. Neemt niet weg dat het een reden is om weer terug te gaan, want wie Kopenhagen een keer heeft bezocht komt ongetwijfeld nog wel een keer terug.
Oh, en voordat ik het vergeet: het is er rete-duur. Ik meen het, het is er echt ongelofelijk duur. Een zakje chips kostte omgerekend 4 Euro. De Deense Kronen zijn meer waard dan de Euro en dat merk je direct. Laat ik het zo stellen: in de McDonalds kreeg je een menu voor 12 Euro, terwijl een soortgelijk menu in bijvoorbeeld Lissabon slechts 6 Euro was. Enough said.
Tot slot: sla een bezoek aan Malmö niet over als je in Kopenhagen bent.
Kopenhagen
Kopenhagen. De stad waar je je ogen uitkijkt. Het zijn niet alleen de mooie vrouwen die er rondslenteren, maar ook de hoge gebouwen en de prachtige bouwwerken die er te vinden zijn.
De stad is in mijn optiek een kruising tussen New York (de lange straten die niet op lijken te houden) en Berlijn. De brede wegen en pleinen waren verrassend, want dat verwacht je niet in een Europese stad en dan vooral niet in Denemarken. Dit zorgde er dan ook voor dat het heel plezierig was om er rond te lopen, want je waant je direct in een totaal ander gebied dat niet echt op Nederland lijkt, alhoewel de grachten en de fietsers je proberen te overtuigen dat het land niet ver van Nederland afstaat. Kopenhagen staat vol met kleine cafeetjes, heel veel eettenten (met name hamburger bars) en winkels. Zelfs in de sloppenwijken wemelt het van de winkels, ondanks het feit dat het er eigenlijk overal wel heel rustig is.
De toeristische plekken zijn eigenlijk de minst aantrekkelijke plekken van Kopenhagen. De rest is simpelweg veel mooier. De Kleine Zeemeermin is bijvoorbeeld een simpel standbeeld die je van verte niet ziet.
Nyhavn vond ik ook vrij saai, maar goed, dat is een kwestie van smaak. Daartegenover staat wel dat de paleizen en met name de Frederikskerk een lust voor het oog zijn. Ook Christiania moet men een keer bezoeken, al is het alleen maar voor de experience.
De hippe wijk Nørrebro was mooi om te zien. De skaters die met een kunststoffen prullenbak een hindernis hebben gecreëerd en trucjes proberen te doen, terwijl op het dak van gebouwen jongeren backflips aan het oefenen zijn en moeders hun kinderen buiten laten spelen. Alles lijkt te kunnen in Kopenhagen. Het is er vredig, rustig en vooral heel relaxt. Niemand die je raar aankijkt; alles is daar heel gewoon.
Middenin de stad, direct tegenover het Centraal Station van Kopenhagen, bevindt zich Tivoli. Deze was helaas gesloten toen wij hier waren (in maart). Pas op 6 april zou het open gaan, dus dat was wel jammer. Neemt niet weg dat het een reden is om weer terug te gaan, want wie Kopenhagen een keer heeft bezocht komt ongetwijfeld nog wel een keer terug.
Oh, en voordat ik het vergeet: het is er rete-duur. Ik meen het, het is er echt ongelofelijk duur. Een zakje chips kostte omgerekend 4 Euro. De Deense Kronen zijn meer waard dan de Euro en dat merk je direct. Laat ik het zo stellen: in de McDonalds kreeg je een menu voor 12 Euro, terwijl een soortgelijk menu in bijvoorbeeld Lissabon slechts 6 Euro was. Enough said.
Tot slot: sla een bezoek aan Malmö niet over als je in Kopenhagen bent.